به گزارش خبرنگار حمیدیا نیوز؛ کسری سالانه صدها میلیون مترمکعب آب زیرزمینی و وابستگی حیات استان به آب انتقالی، خطر جدی برای یزد ایجاد کرده است.
بحران جدی کمبود آب در کشور باعث گردید که قانونگذار در بند ب ماده ٣٩ قانون برنامه هفتم مقرر نماید” آب مورد نیاز صنایع آببر بجز صنایع غذایی، بهداشتی و آشامیدنی از آب نامتعارف (از جمله پساب و آب دریا) تأمین میشود”.
هر چند بزرگترین آب شیرینکن خشکی جهان با ظرفیت تصفیه 100 هزار مترمکعب آب در شبانهروز، در شمال سیستان و نزدیکی زاهدان نصب شده است و ۸۶ سامانه آب شیرین کن در نوار ساحلی جنوب کشور در مدار بهره برداری قرار دارد که آب آشامیدنی حدود ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر از جمعیت استانهای سیستان وبلوچستان، هرمزگان بوشهرو خوزستان را تامین میکند اما با توجه به کاهش بارندگی، خشکسالی و کم شدن منابع آبی و همزمان افزایش جمعیت نیاز به فناوری های نو برای رسیدن به آب سالم و شیرین، امری اجتناب ناپذیر است.
یکی از این فناوری ها، نمک زدایی یا همان صنعت آب شیرینکن است که از دریاها به عنوان منبع این فناوری استفاده می کند لذا مجلس شورای اسلامی در بند چ ماده ۴٠ قانون برنامه هفتم مقرر نموده است “وزارت نیرو مجاز است از طریق بخش خصوصی تا پایان اجرای برنامه، تمهیدات لازم جهت تأمین، طراحی و ساخت حداقل هشتاد درصد (۸۰%) از آب شیرین کنهای مورد نیاز استانهای واقع در سواحل خلیج فارس و دریای عمان و دریای خزر را از طریق خرید تضمینی آب شیرین شده و نیز مدیریت هوشمند و تجمیع خرید آب شیرینکنها از طریق انتقال فناوری به داخل از جمله توسط جهاد دانشگاهی، دانشگاهها، مراکز پژوهشی و شرکت های دانشبنیان و بخش خصوصی به انجام برساند”
گفتنی است در حال حاضر چندین دستگاه آب شیرین کن در نقاط مختلف شهر یزد در حال بهرهبرداری توسط شهروندان است و روزانه ۱۰۰ متر مکعب آب تصفیه شده و با کیفیت و رایگان به شهروندان یزدی ارائه میگردد.
منبع:روزنامه پیمان یزد
خبرنگار: محمد حسین خلیلی