به گزارش خبرنگار حمیدیا نیوز؛ جشن صدسالگی دبستان ناصرخسرو ندوشن و گرامیداشت یاد و خاطره دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن و دانشآموزان این مدرسه با حضور اسماعیل دهستانی معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار یزد برگزار شد.
معاون استاندار یزد: ندوشن، جواهری است در دل کویر که صدای فرهنگ را بلند کرده است
در آیینی که به مناسبت جشن صدسالگی دبستان ناصرخسرو ندوشن و گرامیداشت یاد و خاطرهی استاد محمدعلی اسلامی ندوشن و دانش آموزان این مدرسه برگزار شد، اسماعیل دهستانی معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار یزد با اشاره به جایگاه فرهنگی این دیار، گفت:
ندوشن، سرزمینی است که تاریخ زندهی ایمان و دانایی به شمار میرود، شهری در دل یزد دارالعباده و دارالعلم که قرنهاست با ایمان، فرهنگ و ادب زیسته است.
دهستانی افزود: مدرسهی ناصرخسرو بهدرستی نخستین مدرسهی روستایی ایران نام گرفته و یادگار روشنبینی مردمانی که در دل کویر، به جای دیوار، چراغی به نام آموزش ساختند.
وی تأکید کرد: مدرسه ناصرخسرو، ندوشن و استاد اسلامی ندوشن، سه نامند اما در حقیقت سه پاره از یک آینهاند، آینهای که هر قطعهاش جلوهای از عظمت علمی و فرهنگی تمدن ایرانی اسلامی است.
معاون استاندار یزد با یادآوری سخنان استاد اسلامی ندوشن گفت: دانایی تنها سلاحی است که زنگ نمیزند و هر نسلی که آن را از دست دهد، ناچار باید دوباره از نو متولد شود.
وی این دیدگاه را نشانهای از باور عمیق ندوشن به علم و خرد دانست و افزود: دانایی ریشهی ماندگاری ملتهاست و امروز که یک قرن از آموزش نوین در این دیار میگذرد، وظیفه داریم چراغ آن را پاس بداریم و به نسلهای آینده بسپاریم.
دهستانی با اشاره به اهمیت حفظ میراث فرهنگی آموزشی، بیان کرد: ثبت و صیانت از ریشههای تاریخی مدارس، صرفاً یادآوری گذشته نیست بلکه پاسداری از هویت ملی ماست، زیرا این مدارس و چهرههای فرهنگی برند اصیل ملت ایراناند.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استاندار یزد در بخشی از سخنان خود به احترام مقام معلمان اشاره کرد و گفت: جامعهای که به معلم خود بیاحترام باشد، به آیندهی خود خیانت میکند، زیرا معلم تداومبخش نسل خرد است و امروز ندوشن همچنان جواهری است در دل کویر، جواهری که هر چه زمان میگذرد، درخشش آن بیشتر میشود.
دهستانی ضمن تجلیل از فرهنگیان و فرهیختگان ندوشن، افزود: در این روز خجسته، صدمین سال روشنایی مدرسه ناصرخسرو را گرامی میداریم.
وی در پایان با یاد از دکتر محمد علی اسلامی ندوشن، سخن خود را چنین به پایان رساند: اگر بخواهیم ایران بماند، باید دانایی بماند و اگر بخواهیم دانایی بماند، باید چراغ آموزش را هیچگاه خاموش نکنیم.